Marsejë, Francë. – Franca po përballet në javët e fundit me një situatë të rrënduar të rasteve me koronavirus dhe sistemi shëndetësor i një prej shteteve më të fuqishme të Europës duket sikur është dorëzuar.
Këto foto dhe dëshmi të sjella nga “CNN” vijnë nga njëri prej reparteve të kujdesit intensiv të koronavirusit në Marsejë të Francës, ku një grupi mjekësh dhe infermierësh u duhet orë pas ore të përballen me situata të pazakonta dhe cfilitëse për ta.
Është ora 14:00 në repartin e kujdesit intensiv të spitalit “La Timone” të Marsejës dhe Dr. Julien Carvelli, po telefonon familjet e goditura nga vala e dytë e koronavirusit për të njoftuar të reja për fëmijët e tyre, për burrat, gratë.
Me repartet e kujdesit intensiv mbushur në mbi 95% të kapacitetit në Francë, këto 10 ditë, Carvelli bën të paktën tetë nga këto telefonata të vështira në ditë.
Në Marsejë, kjo valë po çon më shumë njerëz në spitale sesa ajo e para në pranverë, shumica prej tyre në gjendje më të rëndë. Carvelli paralajmëroi një baba se djali i tij mund të kalojë nw gjendje kome.
“Për momentin, ai po mbahet. Por është e vërtetë që – unë nuk e di se çfarë ju është thënë deri tani – se gjendja e tij e frymëmarrjes është shqetësuese”,- pranon Carvelli. Ka një pauzë të gjatë në skajin tjetër.
“Dëgjo, bëj më të mirën”,- vjen më në fund përgjigjja e tensionuar.
Duhen muaj për t’u trajnuar si një infermiere e kujdesit intensiv, vite për t’u bërë me përvojë në specialitetin rraskapitës të mbajtjes së vdekjes larg.
Ky virus kërkon më shumë se sfidat e zakonshme urgjente. Kujdestarët rrezikojnë gati aq sa pacienti dhe vishen në përputhje me rrethanat, sa herë që hyjnë në një dhomë. Dhe kështu të shkosh pranë shtratit do të thotë të planifikosh detyra të shumta në të njëjtën kohë: larje, larje dhëmbësh, kontroll të treguesve vitalë dhe kthimin përmbys të pacientit për të ndihmuar në përmirësimin e frymëmarrjes.
Reynier tërheq një përparëse me mëngë të gjata mbi pastrimet me një kthesë të shpejtë të kyçit për të lidhur nyjen. Pastaj një palë doreza dhe pastaj tërheq një palë të dyta.
Mbulesa e kokës, syze dhe, së fundmi, një përparëse e dytë plastike. Teknikët e rrezeve X mbajnë një set të tretë me doreza. Mjekët që kryejnë një intubim ose procedurë tjetër të madhe mbajnë edhe një mburojë plastike fytyre mbi syze.
Për çdo person brenda dhomës, dikush qëndron në pjesën e jashtme për të dorëzuar gjithçka që nevojitet dhe të ndihmojë në heqjen dhe hedhjen e veshjeve mbrojtëse në fund. Çdo gjest merr një rëndësi të madhe.
Punonjësit mjekësorë fillojnë vendosjen e një pacienti 60-vjeçar me COVID-19 në një dhomë të kujdesit intensiv me makineri oksigjeni dhe dialize pasi ai u transferua në reaprtin kryesor nga një krah i improvizuar që nuk ishte në gjendje të vazhdonte të mbështeste gjendjen e tij të përkeqësuar.
Në mëngjesit, burri në dhomën 6 përmirësohet mjaftueshëm për të kaluar në kujdes akut. Në të njëjtën kohë, mjekët kuptojnë që salla 11 në repartin e improvizuar nuk është e pajisur për aparatin e dializës për të cilin pacienti pa ndjenja brenda tani ka nevojë urgjente. Ai duhet të zhvendoset nëpër sallë pqr në repartin kryesor.
Mjekët dhe infermierët rrëmbejnë përparëset, dorezat dhe syzet nga karroca jashtë për t’u mbështjellë vetë.
Është rreth 25 metra larg – një e majtë e shpejtë, përmes dy grupe dyerve të dyfishta, pranë dhomës së pushimit dhe stacionit të punës. Për të lëvizur 60-vjeçarin, në fund të fundit duhen 14 punonjës mjekësorë, 45 minuta përgatitje – përfshirë lidhjen e tij me një gjenerator portabël oksigjeni që më vonë duhet të dezinfektohet.
Ata fillojnë të lëvizin shtratin në orën 10:40 të mëngjesit. Duhen 15 minuta për ta manovruar në pozicionin e tij në dhomën 6. Djersa errëson pjesën e pasme të veshjeve blu të zbehtë të Reynier.
Një ekuipazh pastrues turret në dhomën 12, duke e mbushur atë me erën e zbardhuesit: Një shtrat tani është i lirë.
Ishte ora 13:30. dhe shumë nga infermierët janë në dhomëzën pa dritare. Mjekët janë mbledhur në dhomën 9, pak jashtë.
Burri 54-vjeçar ishte i vetëdijshëm në mëngjes, por nivelet e tij të oksigjenit po bien dhe është koha për ta qetësuar dhe intubuar atë.
Përsëri, mjekët dhe infermierët bashkëveprojnë, tre persona brenda dhe tre jashtë dhomës 9 sulen për të marrë tuba, gërshërë, fasha. Mjekët zëvendësojnë një IV në krahun e djathtë të burrit dhe butësisht e mbulojnë bustin e tij me çarçaf kur mbarojnë, një orë më vonë. Tani, të gjithë, përveç katër, nga 16 pacientët me koronavirus janë në koma artificiale.
“Ne thjesht duhet t’i ndihmojmë ata të mbahen derisa trupat e tyre të mund të shërohen”,- thotë Carvelli. “Por kujdesi intensiv është një gjë e tmerrshme në vetvete. Jo të gjithë mund t’i mbijetojnë atij”
Kjo nuk është ajo që ai u thotë familjeve gjatë gjysmë ore që kalon duke u telefonuar atyre çdo ditë.
/Burimi: CNN/Përshtati: GazetaReforma.com/
