Gazetarja dhe aktivistja Zhaklin Lekatari ka ngritur një alarm publik për përhapjen masive të prostitucionit në Shqipëri, duke theksuar se fenomeni po zhvillohet me ritme të larta në qytete si Tirana, Elbasani dhe Durrësi. Sipas saj, ky aktivitet i paligjshëm po maskohet pas Airbnb-ve, salloneve estetike dhe rrjeteve online.
“Prostitucioni në Shqipëri nuk është më një çështje e fshehtë. Ai po shtrihet me ritme alarmante në qytete si Tirana, Elbasani, Durrësi, duke u maskuar pas Airbnb-ve, salloneve estetike dhe rrjeteve online. Por kjo nuk është thjesht histori ‘vajzash që e zgjedhin vetë’. Është një histori e institucioneve që nuk duan të shohin, nuk duan të kuptojnë dhe nuk duan të ndërhyjnë”, shkruan Lekatari.
Ajo evidenton problematika të thella që shoqërojnë këtë dukuri, duke nisur nga mungesa e kontrollit shëndetësor dhe edukimit seksual, te trajtimi i vajzave të shfrytëzuara si delinkuente dhe jo si viktima.
“Infeksionet seksualisht të transmetueshme po shtohen. Nuk ka kontroll mjekësor, nuk ka edukim seksual, nuk ka as protokoll për ndjekjen e rasteve të dyshimta.”
“Vajzat e shfrytëzuara nuk marrin asnjë ndihmë pas arrestimit. Ato procedohen penalisht dhe më pas braktisen shpeshherë pa dokumente.”
“Trafikimi i qenieve njerëzore po gjen terren të butë. Shumica e vajzave janë të huaja, të rekrutuara përmes premtimeve false dhe të dërguara në Shqipëri si destinacion transit drejt BE-së.”
Sipas Lekatarit, reagimi institucional është inekzistent, i vonuar ose edhe i përfshirë në problematikë.
“Institucionet? Ose janë të vonuara, ose janë të përfshira.”
Ajo thekson mungesën e plotë të një politike shtetërore për menaxhimin e fenomenit: “S’ka strategji për rehabilitimin e viktimave. S’ka sistem referimi midis policisë, shëndetësisë dhe shërbimeve sociale. S’ka databazë për ndjekjen e sëmundjeve seksualisht të transmetueshme. S’ka mbështetje psikologjike, ligjore apo sociale për gratë e shfrytëzuara.”
Në këtë klimë mungese ndërhyrjeje dhe mbrojtjeje, Lekatari paralajmëron një zhvillim shqetësues: shteti po përgatit ndryshime në Kodin Penal që, sipas saj, rrezikojnë të formalizojnë shfrytëzimin.
“E gjithë kjo po ndodh në të njëjtën kohë kur shteti shqiptar po përgatit një ndryshim të rrezikshëm në Kodin Penal: jo vetëm dekriminalizimin e punës seksuale (pozitiv), por edhe legalizimin e saj, pa u konsultuar me viktimat, pa pasur politika sociale, pa sistem referimi institucional dhe ende pa debat publik të ndershëm.”
Ajo ngre pyetjen thelbësore mbi motivet e kësaj nisme:
“Kush ka kërkuar legalizimin e punës seksuale në Shqipëri? Gratë, punëtoret, viktimat apo burrat që blejnë seks?” – përfundon Zhaklin Lekatari.