Shumë shtete bojkotuan ceremonin e ndarjes së Çmimeve Nobel për Letërsi në Suedi.
Midis tyre ishin Kosova, Maqedonia, Kroacia, Bosnje Hercegovina, Turqia dhe vendi ynë.
Shumë intelektualë kundërshtuan me forcë vendimi e jurisë së Nobelit, për t’i dhënë çmimin shkrimtarit suedez, Peter Handke.
Kjo pasi ky i fundit është një mbështetës i Millosheviçit dhe ka mbrojtur gjenocidin serb në Ballkan.
Në mesin e atyre që bojkotuan ceremoninë ishte ambasadori i Turqisë në Suedi dhe mjekja Christina Doctare, e cila ka marë Çmimin Nobel për Paqen në 1998-ën, si pjesë e forcave të OKB.
Në manifestimin që u mbajt në Suedi, një mesazh prekës mbajti edhe poeti i rrjetit suedezo-shqiptar, Shqiptar Oseku.
Në një rrëfim prekës për vendlindjen e tij, Gjakovën, Oseku tha se rrugët e qytetit të tij i ngjanin atyre të Bosnjes, me burra, gra, fëmijë dhe pleq të masakruar.
Si qytetar suedez, ai u ka kërkuar falje bashkëkombasve të tij të Kosovës, për plagën që u hapi juria e Nobelit.
Fjala e plotë
Une quhem Shqiptar Oseku, jam poet dhe vij nga Rrjeti Suedezo-Shqiptar. Nuk kam ardhur vetëm, jam me ambasadoren e Kosovës, me ambasadorin e Shqipërise, e ambasadorët e Bosnjes, të Kroacisë, të Turqisë, që refuzuan të hanë bukë e turp sonte. Ata zgjodhen sonte më mirë te rrinë me ne, ndaj ne u themi faleminderit. Një falenderim edhe për organizatorët e ëetij takimi, që na mundësuan t’i dalim zot të vërtetës sonë, të vdekurve e të gjallëve tanë. Une vij nga Gjakova, një qytet në kufi me Shqiperinë që pësoi Bosnjen e vet më 1999. Rrugët e qytetit tim ishin si ato te Bosnjes. Burra e gra të vrarë, dhunime, femijë e pleq të masakruar. Por sonte ketu nuk dua të jem veç shqiptar. Sonte dua të jem edhe boshnjak. Dua të jem nga Sarajeva. Dua të jem nga Srebrenica. Nga Tuzlla. Nga Foca. Nga Jajce. Nga Bijelina. Nga Gorazhde. Sonte dua të jem nga çdo pëllembë e asaj Bosnje që e mbytën në gjak kriminelët të cilet i justifikon Peter Handke. Sonte jam edhe suedez, pse jam qytetar suedez tash sa dekada. Jam ketu me vajzën time që ka lindur në Suedi. Dhe si suedez dua të them atë që duhej ta thonte akademia suedeze sonte, sikur të mos ishte e mbytur në relativizëm moral. Dua të them se më vjen turp, sa turp. Dhe dua t’ju them të gjithëve na falni: na falni qe ju prekem plagët. Ju falemnderit!”.
