Popullsia e Domnës prej rreth 6.000 banorësh sa ishte para fillimit të luftës në Ukrainë, është varfëruar ndjeshëm që nga shkurti i vitit të kaluar, kur Rusia nisi pushtimin e paprovokuar të Ukrainës. Shumë të rinj kanë dalë vullnetarë ose janë mobilizuar në ushtri, ndërsa të tjerë janë zhdukur që kur presidenti i Rusisë, Vladimir Putin, shpalli mobilizimin në shtator të vitit të kaluar.
Ekziston një legjendë e lashtë se Domna u themelua në vendin ku një vajzë kishte qarë për një luftëtar të vrarë. Vendasit thonë se qyteti ka vazhduar të qajë qysh atëherë.
“Shumë djem u mobilizuan”, tha Aleksei, emri i të cilit është ndryshuar për t’ia ruajtur identitetin. “Ata u morën me autobusë. Vëllain tim e morën… Ai është i ri, vetëm 20 vjeç… Dhe këtu sollën ushtarë të mobilizuar nga rajone të tjera. Ata u trajnuan këtu dhe më pas u dërguan në luftë”.
Në Domna ndodhet një fushë ajrore e madhe ushtarake që është baza e regjimentit të 120-të të aviacionit luftarak të Gardës dhe një qendër shërbimi për avionët e transportit ushtarak rusë.
“Është pothuajse e pamundur të shkosh atje natën”, tha një taksist lokal.
“Vendasit janë aq të poshtër saqë thjesht do t’ju godasin në kokë. Nuk ka punë normale atje. Gjithçka sillet rreth hekurudhës ose njësive ushtarake. E vetmja mënyrë për të gjetur punë është përmes ryshfetit… Sapo filloi lufta, pothuajse të gjithë banorët lokalë u dërguan në Ukrainë”.
Një tjetër shofer taksie, Sergei Anufriyev, tha se, së fundi, ai ka kaluar shpesh në rrugën nga Çita në Domna, për t’i dërguar në shtëpi ushtarët që marrin leje për t’u kthyer nga Ukraina.
përsërit narrativat e qeverisë se Rusia “po e shpëton botën nga ndikimi amerikan dhe perëndimor”.
“Mbi çfarë është ndërtuar vendi ynë?”, tha ai. “[Mbi vlerat e] familjes dhe zhvillimit të saj. Shikoni se çfarë po ndodh jashtë vendit: të gjithë janë homoseksualë. Por, ne kemi familje tradicionale: një baba, një nënë, fëmijët”.
“Mora lejen për t’u kthyer dhe shoh djem të rinj që enden nëpër Domnë”, vazhdoi ai. “Unë iu them ‘çfarë po bëni këtu, ju duhet të mbroni atdheun’”.
Igor shtoi se së shpejti do të kthehej në Ukrainë.
Në fillim të këtij viti, pothuajse i gjithë fshati mori pjesë në funeralin e luftëtarit të grupit Wagner, Aleksei Lukyanov, i cili u vra pranë qytetit në lindje të Ukrainës, Bahmut, ku janë zhvilluar disa prej luftimeve më të rënda. Familjes së tij nuk iu treguan asnjëherë detajet e vdekjes së tij.
“Aty kishte shumë njerëz”, tha Kristina, një mikeshë e familjes. “Nuk pati ndonjë simbol specifik të luftës. Ne përpiqemi t’i varrosim djemtë pa flamuj. Kështu janë gjërat. Dikush mund ta përdhosë varrin. Në fund të fundit, jo të gjithë e mbështesin luftën. Dhe ne varrosim shumë njerëz këtu”.
Askush nuk e di pse Lukyanov u bë pjesë e Wagnerit, shtoi ajo.
“Ndoshta patriotizëm, ndoshta për ta fituar bukën e gojës”, tha ajo. “Njerëzit mendojnë se është më mirë të vdesësh atje si një hero sesa të vdesësh këtu nga droga, si gjysma e qytetit. Të gjithë miqtë e tij vdiqën nga mbidoza ose diçka tjetër e lidhur me drogën”.
Një muaj pas funeralit të Lukyanovit, në Domna u varros një mik i tij, i cili e kishet nofkën ushtarake, Krugly.
“Ai e vrau veten”, tha Aleksandr, një nga shokët e shkollës së Kruglyt. “Dhe para kësaj, në tetor, një tjetër djalë nga kompania e tij e vari veten. Nuk do të hyj në detaje, por fajin e kishte droga”.
Aleksandr tha se tetë burra nga klasa e tij e shkollës kishin vdekur nga shkaqe të lidhura me drogën që nga fillimi i luftës, përveç atyre që u vranë në Ukrainë.
“Njëri pas tjetrit, ata po largohen”, tha ai./REL
