Pothuajse të gjithë akullnajat në botë po humbin masën me një ritëm gjithnjë e në rritje, duke kontribuar në më shumë se një të pestën e nivelit global të detit në këtë shekull, sipas hulumtimit të paparë të lëshuar të Mërkurën. Akullnajat – trupa të gjerë me ujë të ngrirë që qëndrojnë mbi tokë – janë shkrirë shpejt që nga mesi i shekullit të 20-të, por deri më tani shkalla e plotë e humbjes së akullit ishte kuptuar vetëm pjesërisht.
Një ekip ndërkombëtar studiuesish ka vëzhguar për herë të parë të gjithë rreth 220,000 akullnajat e Tokës, duke përjashtuar akullnajat e Grenlandës dhe Antarktikut, për të vlerësuar siç duhet sasinë dhe shkallën e shkrirjes gjatë dy dekadave të fundit. Duke analizuar imazhet e marra nga sateliti Terra i NASA-s, ata zbuluan se midis viteve 2000-2019, akullnajat në botë humbnin mesatarisht 267 miliardë tonë akull çdo vit.
Ka mjaft ujë për të zhytur Zvicrën nën gjashtë metra (20 këmbë) ujë – çdo vit. Por ekipi gjithashtu zbuloi se shkalla e shkrirjes së akullnajave ishte përshpejtuar ndjeshëm gjatë së njëjtës periudhë. Midis vitit 2000 dhe 2004, akullnajat humbën 227 miliardë ton akull në vit. Por midis 2015-2019, ata humbën një mesatare prej 298 miliardë ton çdo vit. Kjo shkrirje akullnajore ka kontribuar në 21 përqind të ngritjes së nivelit të detit në periudhën e studimit, thanë studiuesit – ekuivalente me 0.74 milimetra në vit.
Studimi, i botuar në revistën Nature, zbuloi se akullnajat me shkrirjen më të shpejtë ndodheshin në Alaskë dhe Alpe. Autorët gjithashtu shprehën shqetësimin në lidhje me akullnajat malore që tërhiqen në Malet Pamir, Hindu Kush dhe Himalajet, të cilat sigurojnë ujë për më shumë se 1.5 miliardë njerëz.
