Në një vend ku fermerët derdhin qumështin në kanale dhe prodhimet kalben në magazina, qeveria sapo gjeti një mënyrë të re për të shpenzuar paratë e taksapaguesve: 376,800 euro për të “hetuar” një grabitje që tashmë është zbuluar, dokumentuar dhe denoncuar nga OLAF.
Absurdi merr përmasa epike: OLAF, Zyra Evropiane Kundër Mashtrimit, tashmë ka zbuluar dhe dokumentuar se si, nën drejtimin e ish-ministres Frida Krifca, grantet e fermerëve u transformuan në vila luksoze në bregdet. Por kjo nuk mjafton për qeverinë tonë. Duhet një kompani e huaj që të na thotë sërish atë që e dimë tashmë.
Tenderi që u zhvillua është një skenar i shkruar që në fillim. Dy kompani, dy oferta, një fitues i paracaktuar. FTI Consulting Germany GmbH kërkon 376,800 euro – pothuajse 99% të fondit limit. Forvis Mazars Albania, pjesë e një rrjeti global auditimi me përvojë në të gjithë Ballkanin, ofron 280,000 euro. Zgjidhja? Skualifikim i Forvis Mazars me një justifikim që do të bënte të qeshte edhe një student të vitit të parë: “prani e kufizuar në projektet komplekse forensic”. Fakti që kompania kishte kontraktuar ekspertë ndërkombëtarë me përvojë në hetime forensic? Irelevante, sipas Ministrisë së Financave.
Ndërkohë, realiteti në terren është një pasqyrë e vërtetë e këtij korrupsioni sistematik. Nga çdo 100 lekë të buxhetit të bujqësisë, 55 shkojnë për të mbajtur një administratë gjigante prej 130 mijë punonjësish – një ushtri burokratësh që prodhon vetëm letra. Importet bujqësore u rritën 20%, ndërsa buxheti i bujqësisë u tkurr me 4.3 milionë euro.
Ironia bëhet edhe më e hidhur kur shohim fqinjët tanë: Serbia sapo mori 288 milionë euro të reja nga IPARD III. Ne? Ne po paguajmë qindra mijëra euro për të hetuar pse na u bllokuan fondet për korrupsion.
Ajo çka e bën këtë situatë edhe më absurde është ekzistenca e institucioneve që supozohet të hetojnë korrupsionin. SPAK-u, DPAK-u, Policia dhe Prokuroria janë aty. DPAK-u, krijuar me bujë si Drejtoria e Përgjithshme Antikorrupsion, është kthyer në një institucion-fantazmë që nuk ka zbuluar asnjë rast korrupsioni që nga dita e krijimit.
Verën e kaluar, opozita kërkoi një Komision Hetimor Parlamentar – një zgjidhje që do të kushtonte zero lekë. Por jo, qeveria preferoi të paguajë 376,800 euro për një raport që do të zgjasë 165 ditë. Pse? Sepse koha është armë në duart e korrupsionit.
Ndërkohë, sistemi i ujitjes është në kolaps total. Fermerët shikojnë si u thahen bimët në ara, ndërsa përfituesit e vërtetë të IPARD shijojnë pushimet në vilat e tyre luksoze në bregdet – vila të ndërtuara me paratë që Bashkimi Evropian dërgoi për modernizimin e bujqësisë shqiptare.
Në çdo vend normal, një skandal i tillë do të sillte dorëheqje masive dhe hetim të menjëhershëm penal. Grabitësit do të detyroheshin të kthenin paratë dhe drejtësia do të bënte punën e saj. Por jo në Shqipëri. Këtu paguajmë edhe më shumë për të “zbuluar” vjedhjen, ndërsa vjedhësit e vërtetë vazhdojnë të jenë në pushtet.
376,800 euro nuk janë thjesht një shpenzim i kotë – janë një dëshmi e qartë e një sistemi që përdor paratë publike për të mbuluar korrupsionin me shtresa të reja burokratike. Është një mesazh cinik për fermerët e vërtetë shqiptarë: ndërsa ju luftoni për mbijetesë, ne paguajmë qindra mijëra euro për të “hetuar” pse ju nuk po merrni ndihmën që ju takon.
165 ditë. 376,800 euro. Një raport që do të përfundojë në sirtarët e të njëjtëve njerëz që grabitën fondet e IPARD. Ndërkohë, bujqësia shqiptare vazhdon të fundoset, fermerët vazhdojnë të braktisin tokat, dhe importet vazhdojnë të rriten. Pyetja mbetet: Sa kohë do të vazhdojë ky cikël absurd ku hajdutët paguajnë për të gjetur hajdutët?
/gazetareforma.com
