“40 mijë euro për të dalë nga burgu.” Kështu e tha troç Nuredin Dumani në sallën e GJKKO-së, duke zbuluar një skemë që sot po transformohet në ligj të shtetit. Diagnoza atëherë ishte e thjeshtë: “Problem me zemrën”. Firma? E dhëndrit të vëllait të Nasip Naços, ministrit të atëhershëm të drejtësisë.
Por ajo që dikur ishte një skandal korrupsioni, sot po kthehet në një reformë “ligjore”. Nasip Naço, i njëjti njeri që orkestroi lirimin e Dumanit, tani po prezanton “reformën” e sistemit të burgjeve në parlament. Formula e re është edhe më e thjeshtë se 40 mijë eurot e dikurshme – mjafton firma e drejtorit të burgut. Asnjë nevojë për gjykatë, asnjë kontroll institucional, asnjë pengesë burokratike.
Kjo nuk është një rastësi e izoluar. Edi Rama ka ndërtuar një sistem të tërë ku deputetët shërbejnë si noterë të projekteve të tij. Çdo “reformë” që i duhet pushtetit gjen një firmëtar të gatshëm në parlament:
Fadil Nasufi u bë arkitekti i betonizimit të bregdetit, duke i dhënë bekimin ligjor shkatërrimit të vijës bregdetare.
Pranvera Resulaj transformoi miliona euro në “investime strategjike” për bizneset e preferuara.
Blendi Klosi propozoi projekt-ligjin, për të mos i marrë taksa hoteleve e resorteve me 4-5 yje deri në fund të 2026.
Tani është radha e Naços të “reformojë” sistemin e burgjeve.
SPAK-u, që ka në dorë dëshminë e Dumanit për skemën 40 mijë euroshe, zgjedh heshtjen. Ashtu si dosja Xibraka për vëllain e kryeministrit u mbyll pas presionit nga lart, edhe kjo duket se do të marrë të njëjtën rrugë. Në sistemin e ri të drejtësisë, heshtja është bërë virtyt institucional.
Por kjo “reformë” në burgje është vetëm një pjesë e puzzle-it më të madh. Me 11 majin që po afron, tregu i votave kërkon “mall të freskët”.
Evolucioni i korrupsionit në Shqipëri është tronditës. Nëse dikur duheshin 40 mijë euro dhe një diagnozë false për të liruar një vrasës me pagesë, sot mjafton një firmë deputeti dhe një seancë parlamentare. Korrupsioni është bërë aq i sofistikuar sa nuk ka më nevojë të fshihet – thjesht vishet me petkun e ligjit.
Rasti i Nasip Naços është emblema e këtij transformimi. I njëjti njeri që dikur orkestroi në errësirë lirimin e një vrasësi përmes ryshfetit, sot po ndërton hapur sistemin e ri të burgjeve përmes parlamentit. E njëjta skemë, vetëm se tani me vulën e shtetit.
Kjo është forma e re e kapjes së shtetit – më e sofistikuar, më e pastër në dukje, por edhe më e rrezikshme. Nuk kemi më nevojë për zarfe me para në errësirë kur korrupsioni vjen i ligjëruar nga parlamenti. Çdo akt korruptiv i së shkuarës gjen sot një version “ligjor” përmes firmës së një deputeti.
Ndërsa SPAK vazhdon të heshtë dhe provat grumbullohen në sirtar, makineria e shtetit vazhdon të përpunojë firma deputetësh. Çdo reformë e re është një tullë tjetër në murin e korrupsionit të ligjëruar, çdo ligj i ri një hallkë më shumë në zinxhirin e kapjes së shtetit.
Nga skema 40 mijë euroshe e Dumanit te reforma e re e burgjeve, nga zarfet me para te firmat në parlament – korrupsioni në Shqipëri nuk është zhdukur, thjesht është bërë ligjor. Dhe kjo është forma më e rrezikshme e tij – korrupsioni që nuk ka më nevojë të fshihet sepse vjen me vulën e shtetit.
/gazetareforma.com
