Në mes të një fushate zgjedhore të mbushur me skandale, shkelje flagrante dhe abuzime të çdo lloji, SPAK ka zgjedhur të fokusohet në verifikimin e një kontrate lobimi të Partisë Demokratike në SHBA me kompaninë “Continental Strategy”, ndërkohë që realiteti në terren është tronditës.
Vendi përballet çdo ditë me blerje të hapura votash, shantazhe ndaj qytetarëve, përdorim të administratës publike dhe fondit shtetëror si mjet për të deformuar garën elektorale.
Në Elbasan, punëtorët e kompanive u detyruan të marrin pjesë në mitingjet e PS-së nën presionin e humbjes së punës; në Ndroq dhe Vaqarr, qytetarët janë shantazhuar për pronat dhe mbështetjen politike. Tenderat e majmë dhe asfalti elektoral po shpërndahen pa asnjë procedurë të rregullt, me shembuj të hapur në Lezhë, ku 2.5 milionë euro iu dhanë kompanive pranë pushtetit për rrugë elektorale.
Kompanitë klienteliste, si ato të Vilma Nushit apo lidhjet e tjera qeveritare, vazhdojnë të përfitojnë miliona euro, ndërsa qytetarëve u ofrohen shërbime publike të degraduara.
Qeveria ka vënë në lëvizje edhe patronazhistët, me një rrjet të organizuar që mbledh të dhëna personale dhe kontrollon qytetarët, siç dëshmon skandali i aksesit të paligjshëm në listat e votuesve të diasporës, ku vetë përfaqësuesi i PS-së, Blendi Klosi, deklaroi publikisht se vota e parë e emigrantëve ishte për socialistët.
Administrata publike, nga mësuesit, mjekët, punonjësit e bashkive e deri te nxënësit, është detyruar të mbushë mitingjet e kryeministrit, si në rastin e Durrësit ku mësuesit dhe nxënësit u thirrën me urdhër në një aktivitet elektoral në ditë pushimi zyrtar. Task-Forcat zgjedhore, që duhet të kishin ndërhyrë, janë mbyllur në heshtje, duke i bërë thirrjet për ligjshmëri një farsë.
Edhe KQZ, në vend që të garantojë barazi zgjedhore, është kthyer në një vegël të pushtetit. Me tolerimin e takimeve elektorale të paligjshme, si ai në sheshin “Skënderbej” ku administrata publike u mblodh në mes të ditës me pagesë nga taksat e qytetarëve, apo me shpërfilljen e përdorimit të faqeve zyrtare të ministrive për propagandë të kandidatëve, ky institucion ka treguar që nuk mbron më integritetin e zgjedhjeve.
Fonde marramendëse janë shpenzuar për votën e diasporës, pa asnjë transparencë, ndërsa shfaqje farsë janë zhvilluar jashtë vendit, si takimi në Kretë i financuar nga Ambasada Shqiptare.
Ndërkohë, dosja McGonigal, që tronditi opinionin publik me përfshirjen e një ish-zyrtari të FBI-së në marrëdhënie të dyshimta me qeverinë shqiptare, vazhdon të mbetet pa hetim. Asnjë sekuestrim provash, asnjë hetim mbi serverat e Kryeministrisë dhe asnjë thirrje për zyrtarët e përfshirë nuk është bërë, duke treguar qartë kapjen e drejtësisë.
Kryeministri Edi Rama jo vetëm përdor të gjitha mjetet e shtetit për fushatë, por edhe përçmon qytetarët që duhet t’i shërbejë, duke i fyer publikisht me terma si “autik”, “çyryk” dhe “injorant”, një reflektim i përçmimit të pushtetit që tregon arrogancë të shthurur nga çdo ndjeshmëri qytetare.
Në Shqipëri, SPAK ka zgjedhur të merret me letra lobimi, ndërkohë që zgjedhjet deformohen hapur, shteti i shpall luftë qytetarëve dhe institucionet janë bërë palë me pushtetin. Nëse ky institucion do të ishte realisht i pavarur, sot nuk do të flisnim për manipulime e shkelje, por për ndëshkime dhe rikthim të besimit në drejtësi.
Në këtë sistem të kalbur, asnjë palë politike nuk mund të quhet e pafajshme. Qeveria e përdor drejtësinë si mburojë për të mbuluar krimet dhe manipulimet e saj, ndërsa opozita mundohet të justifikohet me lobime, duke i dhënë qytetarëve një tjetër shfaqje të mjerë të degradimit të sistemit politik.
Humbësi i vetëm mbetet qytetari shqiptar, ai që paguan për propagandën, për tenderat klientelistë, për asfaltin elektoral dhe për një drejtësi të vdekur. Dhe kur drejtësia hesht, ajo bëhet bashkëfajtore në teatrin më të shëmtuar që ky vend ka parë.
