Kulla e Pizës, e njohur si “Kulla e Pizës që Përdor”, është një nga monumentet më të famshme në botë, dhe ndoshta më e njohura për anën e saj të pjerrët. Por, përtej pamjes së saj të jashtme, kulla fsheh shumë sekrete dhe histori interesante që e bëjnë atë një mrekulli të arkitekturës dhe inxhinierisë.
Historia e ndërtimit
Ndërtimi i Kullës së Pizës filloi në vitin 1173 dhe zgjati rreth 199 vjet, duke u përfunduar në vitin 1372. Ajo është pjesë e kompleksit të Katedrales së Pizës, i cili përfshin gjithashtu Katedralen dhe Baptisterin. Fillimisht e ndërtuar për të shërbyer si kambanare e katedrales, kulla filloi të anohej që në fazat e para të ndërtimit për shkak të tokës së butë dhe të paqëndrueshme nën themelet e saj .
Arkitektura dhe struktura
Kulla e Pizës është ndërtuar në stilin romanik dhe përbëhet nga tetë kate, përfshirë një platformë të hapur në krye. Lartësia e saj është rreth 56 metra në anën më të lartë dhe 55 metra në anën më të ulët. Kulla ka një peshë totale prej rreth 14,500 tonësh dhe përmban 294 shkallë që çojnë në majën e saj .
Fenomeni i animit
Një nga pyetjet më të shpeshta rreth Kullës së Pizës është se përse ajo anon. Arsyeja kryesore është themeli i saj, i cili është vetëm tre metra i thellë dhe është ndërtuar mbi një shtresë të butë balte, rërë dhe argjile. Kjo tokë e paqëndrueshme nuk mundi të mbajë peshën e kullës, duke çuar në animin gradual të saj. Gjatë viteve, janë bërë përpjekje të shumta për të stabilizuar kullën dhe për të ndaluar animin e saj të mëtejshëm .
Përpjekjet për stabilizim
Një nga përpjekjet më të suksesshme për stabilizimin e Kullës së Pizës ndodhi në vitet 1990. Një ekip inxhinierësh ndërkombëtar përdori teknika komplekse për të hequr tokën nga nën themelin e saj dhe për të përdorur kundërpeshat për të ndaluar animin. Pas përfundimit të këtyre punimeve, kulla u stabilizua dhe animi i saj u reduktua me rreth 45 centimetra .
Kulla e Pizës Sot
Sot, Kulla e Pizës është një atraksion turistik i njohur dhe mbetet një simbol i qëndrueshmërisë dhe inovacionit arkitektonik. Ajo është shpallur një nga Shtatë Mrekullitë e Reja të Botës dhe është pjesë e Trashëgimisë Botërore të UNESCO-s. Miliona vizitorë nga e gjithë bota vijnë çdo vit për të parë këtë strukturë unike dhe për të kuptuar më shumë rreth historisë dhe sfidave që ajo ka kaluar gjatë shekujve .