Duke e hedhur topin sa nga mazhoranca, sa nga opozita Deputeti Agron Gjekmarkaj ka rrëfyer kronikën e tij satirike nga java politike.
Nga Agron Gjekmarkaj
Ekspozitë detajesh nga java politike që po lëmë pas!
E gjelbër dhe bukolike qe kjo javë! E ëmbël, ngarkuar me sherbet u shfaq ajo. Në Tiranë u mbajt një konferencë për turizmin. Delegacionet nga kazatë dhe kasabatë erdhën derven-derven, në vend të fjalëve gota dhe enë. Fjalën kryesore e mbajti Babo i sapo kthyer nga udhëtimi në panairin e verës në Verona.
Atje kishte hequr ca gllënjka të mira ndaj ishte në humor të ndezur. Shakatë e tij shkulën së qeshuri tezen. Koka e saj valëvitej si flamuri i rrahur nga suferina. Sytë e saj shkëlqenin nga pjalmi dhe lezeti i momentit.
Hallakatej sa andej-këtej si varkë pa timonier në detin e lumturisë tek Babo kujtoi Karl Marksin që do t’i rruhej mjekra paq po të vinte në Rinas përgjatë viteve ‘70. Hukama e Tezes ishte himni i atij takimi. Edhe Margeriti po e përjetonte çastin me nderet që meritonte! Në hartën e përgjithshme të lumturisë buzëqeshja e saj vezullonte e përmbajtur, por thellësisht e konsoliduar e burimore. Bela qeshi me spontanitet e tonalitet. Menjëherë u bë serioze dhe rrotulloi kokën për t’ju kujtuar që shakaja me kripë dhe kripa me karar nëpërmjet një shikimi si thikë. Ajo di parimin kuranor “mallkuar qoftë e tepërta” se Babo bezdiset.
Evis Kushi pësoi dy tre drithërima. Ulsiu psherëtiu si foka dikur në Tale. Nikoqiri Niko uli kokën që shikimi të mos i thyhej si vezë. Më i ndershmi aty shfaqej Arben Pëllumbi.
Ai dëgjonte Babon me vëmendje, admirim dhe ëmbëlsi. Nuk i lejonte vetes që atë ndjesi ta transformonte në kaos zanor. Sintonia me idetë i jepte përqendrim e reflektim, qyfyret e gëzonin së brendshmi pa e argalisur se jashtmi. Krifca po ashtu e kthyer nga Verona ku vera shqiptare u derdh lumë në panair larg blegërimave të dhive e deleve që aq ia këndellin mendimet e shfaqte nderimin me heshtje. Gjylameti e cila bleron nga ngjyrat pranverore mes jeshiles së natyrës dhe ylberit të fantazisë tek shakatë e Babos sheh perspektivën e një ëndrre pas 14 majit. Elisa çuditshëm u pa në Maqedoni ku do bëhej një xhade e re tek jepte bekimin e saj “urbi et torbi” që mbrothësia të pushtojë atë anë të Ballkanit.
Më i qarti nga të gjithë shfaqet Çyrbja me sloganin e tij “pune jo llafe”. Del Babo me sfurk, menjëherë Çyrbja merr lopatën dhe i hyn zabelit. Ai nuk shkon të duket rri atje që të bëjë terbiet siç i ka hije atë nahi që Babo i ka besuar herë me një gotë raki në dorë, herë mes valltarëve, diku me muratorët e më pas me barinjtë e arratisur nga Akademia.
Këndej nga opozita pas lajmit që baba Lul do të kthehet të marrë vulën ka një hare që shpërthen nga poret. Video ku ai u shfaq duke e shkatërruar një byrek u mor si sihariq që simbolizon forcën dhe mbledhjen e energjive. Kur ai të kthehet pret t’i thonë “Qe Baba Vulën” dhe ai ta vërtisë me forcën që e karakterizon. Kur ai të kthehet do t’i dalë përpara në Peqin Dash Sula si marshalli Nei për të ndalur Napoleonin, por nuk dihet në do mbështesë kokën në gjoksin e tij duke u konvertuar apo flakë do t’i japë barotit?! Gaz Bardhi me Saimir Korreshin po rrinë me pushkë për faqe pa e ndarë mendjen nga do shtien. Jorida bëhet muzg dhe nata e mundon me dilemat e veta në pritje të agimeve të reja.
Kryezëvendës lideri Muli po merret me gjëra të mëdha dhe më ka munguar qamet darovitja e tij atërore. Po kaq zemërimi i Albanës po ma bën të zymtë e të pashpresë këtë stinë të revolucionit. Majlinda Bregu u pa në parlament nuk dihet sa u gëzuan po sa u mërziten po. Salianji ka filluar fushatën në Kavajë. Ai nuk do të humbasë çastin kur Baba Lul do të kalojë asaj ane në turravrapin për t’u kthyer. Me llafet lumë e mirësinë përrua aty do jetë për t’ia bërë rrugën sapun. Unë pa foltore e pa vulë kam hapur një dyqan ku mbledh dëshmi në mënyrë që kronika të konsolidojë seriozitetin e saj në rritje!
