Sektori i blegtorisë, dega kryesore e bujqësisë shqiptare, ka vijuar rënien edhe vitin e kaluar, si në krerë, edhe në prodhim. Qarqet e Beratit, Durrësit, Elbasanit dhe Lezhës kanë pasur reduktimin më të fortë. Teksa konsumatorët po përballen me çmime të larta të bulmetit, blegtorët po tkurrin numrin e krerëve prej kostove të larta. Braktisja e fshatit nga njerëzit po ul numrin e fermave të vogla, ndërsa fermat e mëdha me shumë krerë po vuajnë problemet në zinxhirin e ushqimit. Numri i krerëve është përgjysmuar në dy dekada, teksa vitet e fundit tkurrja po bëhet më e shpejtë. Subvencionet nuk po e nxjerrin sektorin nga rënia. Plani i Ministrisë së Bujqësisë për rimëkëmbjen
Gerta Loku është e njohur në publik për faktin se përfundoi studimet në La Sapienza (Itali) dhe bashkë me bashkëshortin vendosën të ndërtojnë jetën në një fshat të vogël të Mirditës, duke mbarështuar dhi.
Gerta, e cila synoi të krijonte një model të agroturizmit si në Toskana, për të përqafuar një stil jetese të qetë në natyrë, tani pas kaq vitesh përpjekje nuk i këshillon të tjerët të bëjnë të njëjtën gjë. Të nxjerrësh jetesën duke rritur bagëti në Shqipëri është një punë me shumë sakrifica, të cilat nuk mund të shpërblehen.
Gerta ka një fermë me rreth 200 krerë dhi të rracës së vendit. Për të shkurtuar kostot, bashkëshorti i saj mbaroi studimet e larta për veterinari dhe njëkohësisht bën edhe çobanin. Gerta kujdeset për fëmijët dhe përpunimin e bulmetit.
Fitimet nga ferma janë të pakta, pasi ajo mbarështon dhi të vendit, që kullosin gati gjithë vitin në mal, por prodhojnë pak qumësht. “Djathi i dhisë së vendit që kullot në natyrë 365 ditë nuk mund të shitet me të njëjtin çmim me bulmetin e dhisë së stallës.
Për më tepër, dhitë e vendit japin pak qumësht dhe vetëm në pesë muaj në vit. Cilësia e djathit të tyre është shumë e lartë, por kostot për prodhimin e tij gjithashtu”, – tha Gerta, e cila pas kaq vitesh është në përpjekje për zhvilluar ëndrrat e saj të hershme.
Pavarësisht se është një biznes i vështirë, ajo ka vendosur me bashkëshortin, që me përpjekje e sakrifica të vazhdojnë me mbarështimin e dhive dhe mbase më vonë të zhvillojnë edhe agroturizmin me ushqim autentik, i cili duket si një mision i pamundur.
Çmimi i djathit të saj është së paku tre-katër herë më i lirë se sa duhet të jetë, por në Shqipëri mungojnë certifikimet dhe markat që të diferencojnë prodhimet organike nga prodhimi intensiv në çmimet finale.
Ashtu si edhe Gerta, fermerë që merren me blegtori në të gjithë vendin po heqin dorë. “Monitor” ka një listë blegtorësh të cilët japin pritshmërinë dhe raportojnë për klimën e biznesit në blegtori në mënyrë periodikë. Gati gjysma e blegtorëve, që Monitor kontaktoi vitin e kaluar i kishin shitur bagëtitë.
Roberti është një blegtor nga Semani, i cili mbarështon rreth 350 dele, ka 13 lopë dhe disa koshere. Ai thotë se puna në blegtori po vështirësohet. Roberti ka përfituar edhe nga masat e subvencionit të qeverisë, por këtë vit tha se ka vështirësi në gjetjen e bazës ushqimore.
Tokat që më parë i shfrytëzonte për ushqime, tani i ka marrë një investitor tjetër me qira nga Ministria e Bujqësisë. Ndërkohë çmimet e qumështit, ndonëse janë në rritje, nuk i justifikojnë kostot.
“Aktualisht një kilogram qumësht lope e shes me 65 lekë kurse atë të deles me 110 lekë, por që të mbuloj kostot, duhet të shes me 100 lekë një kilogram qumështi lope dhe 200 lekë qumësht dele”, – tha Roberti./RevistaMonitor
