Dy deputetët e Partisë Socialiste, Blendi Klosi dhe Olta Xhaçka, rezultojnë me një total prej 53 gjobash të papaguara për shkelje të rregullave të qarkullimit rrugor.
Sipas të dhënave të sistemit të policisë, Klosi ka 26 gjoba të papaguara, ndërsa Xhaçka kryeson me 27 të tilla.
Nëse një qytetar i zakonshëm do të kishte një numër të tillë gjobash të papaguara, leja e qarkullimit të automjetit do t’i ishte pezulluar menjëherë, deri në shlyerjen e detyrimeve të akumuluara. Në këtë rast, duket qartë se masa të tilla nuk janë aplikuar, duke vënë në dukje thellë standardet e dyfishta në trajtimin e shkeljeve.
Blendi Klosi, aktualisht deputet i Partisë Socialiste për qarkun e Beratit dhe Sekretar i Përgjithshëm i partisë, ka mbajtur më parë poste ministrore si Ministër i Turizmit dhe Mjedisit dhe Ministër i Mirëqenies Sociale dhe Rinisë.
Olta Xhaçka, gjithashtu deputete e PS-së, ka drejtuar Ministrinë e Mbrojtjes dhe më parë atë të Evropës dhe Punëve të Jashtme.
Toleranca ndaj këtyre shkeljeve nga ana e institucioneve nuk është një fenomen i ri. Klosi dhe Xhaçka, ashtu si shumë funksionarë të tjerë të lartë, janë pjesë e një sistemi ku jo vetëm shkeljet administrative, por edhe përfshirjet në afera politike, ekonomike apo abuzimi me detyrën, kalojnë pa u ndëshkuar.
Në shumë raste të ngjashme, drejtësia ka zgjedhur të mbyllë sytë, duke ushqyer perceptimin e pandëshkueshmërisë që ka lëshuar rrënjë në Shqipëri.
Ky model i funksionimit të shtetit, ku figura publike nuk japin llogari as për shkelje të thjeshta si gjobat e papaguara, as për shkelje më të rënda të interesit publik, ka prodhuar një krizë të thellë besimi. Në vend që të shërbejnë dhe të mbrojnë qytetarët, zyrtarët qëndrojnë mbi ligjin, duke i zhveshur institucionet nga autoriteti dhe legjitimiteti i tyre.
Në këtë realitet, qytetarët ndihen gjithnjë e më të pambrojtur përballë një sistemi që, në vend të drejtësisë dhe barazisë, ofron nënshtrim dhe zhvatje.
Në shumë shtete të zhvilluara, të dhëna të tilla për shkelje të përsëritura nga zyrtarë publikë do të çonin jo vetëm në pezullim administrativ, por edhe në dorëheqje të menjëhershme dhe hetime të pavarura. Në Shqipëri, mungesa e reagimit nga institucionet e zbatimit të ligjit përforcon perceptimin se ligji nuk zbatohet njësoj për të gjithë, dhe se mbrojtja e elitave politike është prioritet mbi interesin publik.
Deri tani, asnjë institucion përgjegjës nuk ka dhënë një reagim zyrtar lidhur me këtë çështje.
Heshtja institucionale shton më tej bindjen se në Shqipëri drejtësia është selektive dhe se rregullat e barazisë para ligjit mbeten një iluzion.
